مقایسه نتایج داکـروسیستوراینوستومی داخل بینی با خارج بینی در بیمارستان خلیلی شیراز

مقدمه و هدف: انسداد مجرای نازولاکریمال اختلال آزار دهنده ای است که می تواند متعاقب التهاب حاد یا مزمن، ضربه، تومور، صدمات ناشی از اعمال جراحی و یا اختلالات مادرزادی پدید آید. درمان اولیه این اختلال عبارت است از؛ شستشو با آب و میل زدن که در صورت عدم موفقیت، مجرای کیسه اشکی، به وسیله جراحی باز می شود. هدف از این مطالعه، مقایسه نتایج داکروسیستوراینوستومی داخل بینی با روش خارجی است. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی آینده نگر 46 بیمار مبتلا به انسداد اولیه مجرای نازولاکریمال طی سال های 1380 لغایت 1384 در بیمارستان خلیلی دانشگاه علوم پزشکی شیراز تحت عمل جراحی داکروسیستوراینوستومی داخل بینی قرار گرفتند و نتایج این روش با روش داکروسیستوراینوستومی خارجی به عنوان گروه شاهد (65 بیمار) مقایسه گردید. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون آماری مجذور کای آنالیز گردید. یافته ها: طی 10 تا 31 ماه پیگیری (متوسط 20 ماه) از بین 46 بیمار گروه داکروسیستوراینوستومی داخل بینی علایم 40 نفر (87 درصد) و از بین 65 بیمار گروه داکروسیستوراینوستومی خارجی علایم 60 نفر (92.3 درصد) به طور کامل برطرف شده بود. نتیجه گیری: میزان موفقیت این روش در برطرف نمودن کامل علایم کمتر از روش جراحی خارجی بود، ولی تفاوت آماری معنی داری بین دو روش وجود نداشت، به علاوه روش داکروسیستوراینوستومی داخل بینی مزایای متعددی از جمله؛ عدم ایجاد زخم پوستی، صدمه بافتی شدید و عوارض کمتر بعد از عمل نسبت به روش معمول دارد.